1994

 

Rogulus. 1994. Instalacja pt: Departament Energii, zrealizowana na wystawę Rzut Kostką w Krakowie.

 

Marek Rogulski. Powyżej realizacja w galerii Auto da fe w Otwartym Atelier, pt: EEEP - model do pokoju dziecięcego. Widok od tyłu i z boku. Długość pracy ok. 9m, wysokość 5 m. Stal, aluminium, guma, neony, płótno, kości zwierzęce. Instalacja ta w innej wersji była także prezentowana w galerii Munstrland w Emsdetten, w Niemczech.

 

TNS PRZEDSTAWIA... program dla Art Noc, II pr TVP - kwiecień 1994

W programie uczestniczyli: Marek Rogulski - prowadzący, Tomasz Szczuka, Jolanta Ciesielska, Piotr Rypson i rzeźbiarz Krzysztof Bednarski. W realizowanym na żywo programie, pod pretekstem dyskusji o sztuce undergroundu, na oczach tysięcy telewidzów goście programu / krytycy / zostali wmanipulowani w irracjonalną i "patową" sytuację. W tym przypadku zamiarem autora programu - Marka Rogulskiego /we współpracy z Waldemarem Szczepanikiem/ bylo dotknięcie zjawiska "wszechwładnej" roli krytyki i kuratorów, kreująych i obalających artystów i zjawiska artystyczne, i niejako odwrócenie tej systuacji w realizowanym programie. Programowi towarzyszył druk informacyjny. Autorzy zaprojektowali także "postmodernistyczną" scenografię studia, kombinezony operatorów telewizji z napisem "Underground" i wynajęli fotografa, który "na żywo" w studio dokumentowował działanie. Rogulski sygnalizowałtą akcją zbyt duże znaczenie kuartorów wystaw, arbitralnie narzucających artystom rolę poddańczą wobec, często jedynie sztucznie, spreparowanych idei. / wg idei, tzw: Przemysłu artystycznego/ Program uznano za telewizyjny skandal.

Po zrealizowaniu tej akcji w przestrzeni publicznej Rogulski objął zdecydowany kurs w kierunku badań fenomenów przestrzeni wewnetrznej. Rozkwitająca w tym czasie w środowisku gdańskim tzw. "krytyczną" postawę uznał za powierzchowną, przewidując, iż ostatecznie "krytyczni" artyści ugrzęzną w objęciach korporacji finansowych i politycznych. Te przewidywania w wielu przypadkach się sprawdziły. Wyjątkowo wyraziście potwierdziły aię one na przykładzie innej gdańskiej galerii i fundacji: Wyspa Progress. W tym czasie jednak, równiolegle do działań polskich artystów "krytycznych", Rogulus prowadził już w Gdańsku galerię Spichrz 7 z własnym odrębnym programem, akcentującym potrzebę wykroczenia poza przestrzeń publiczną determinująca charakter postmodernistycznej sztuki. Tym samym Rogulus wskazywał na istotność dokonania transformacji mentalnego ego w procesie wewnętrznej transformacji świadomości.